وقت آنست که از خانه به از شاطرعباس صبوحی غزل 60

1 وقت آنست که از خانه به بازار شویم خرقه و سبحه فروشیم و بخمّار شویم

2 قدحی باده بنوشیم چه هوشیار، چه مست همچنان از در خمّار به گلزار شویم

3 صبحگاهان بنشانیم ز سر رنج خمار بعیادت بسر نرگس بیمار شویم

4 با پریروی پریزاد به گلگشت بهار ناپدید از نظر خلق بیک بار شویم

5 بلبل آشفته و مستانه سراید غزلی مست و آشفتهٔ آن بادهٔ گلنار شویم

6 واعظ شهر اگر منکر می خوردن ماست ما هم از گفتهٔ او بر سر انکار شویم

7 محتسب گر نکند حلم و صفا با رندان با دف و چنگ و نی‌اش در صف پیکار شویم

8 سودی از گفته ندیدیم مگر تا قدری لب ز گفتار ببندیم و بکردار شویم

9 گوهر بحر عطائیم چو خود نشناسیم گوهر خویش ز بیگانه خریدار شویم

10 ای صبوحی طلب عشق ز بیگانه مکن می‌توانیم که اندر طلب یار شویم