وقت آنست که ما جانب میخانه از حسین خوارزمی غزل 148

1 وقت آنست که ما جانب میخانه شویم چون پری ساقی ما شد همه دیوانه شویم

2 جرعه ای چون بچشیدیم ز میخانه عشق عهد و پیمان شکنیم از پی پیمانه شویم

3 آشنای حرم عشق چو گشتیم کنون خویش را ترک کنیم از همه بیگانه شویم

4 مجلس ما چو ز شمع رخ او روشن شد بال و پر سوخته از عشق چو پروانه شویم

5 ما که از جام تجلی جمالش مستیم حاش لله که دگر عاقل و فرزانه شویم

6 کنج ویران چو بود مخزن گنج شاهی از پی گنج حقایق همه ویرانه شویم

7 قطره هائیم جدا گشته ز بحر احدی غوطه در بحر خوریم و همه دردانه شویم

8 همچو آیینه صافی همه یکرو باشیم چند دو روی و دو سر همچو سر شانه شویم

9 حبذا شادی و آن حال که ما همچو حسین بیخود و مست از آن غمزه مستانه شویم