سنبل است آنکه تو از امیر معزی نیشابوری غزل 49

1 سنبل است آنکه تو از لاله برانگیخته‌ای یا بنفشه است‌ که بر طرف چمن ریخته‌ای

2 یا بر آن عزم‌ که اسلام مرا کفر کنی پرده کفر ز اسلام در آویخته‌ای

3 ای برآمیخته هر روز یکی رنگ دگر این چه رنگ است که امروز بر آمیخته‌ای

4 تا که بر لعل و شکر بیخته‌ای‌ گرد عبیر خاک بر روی همه خسته‌دلان بیخته‌ای

5 چه بلایی تو که از بهر تبه کردن دل روی بنموده و دل برده و بگریخته‌ای

6 نه همانا که به صد سال توانند نشاند این خصومت که تو امسال برانگیخته‌ای