بلند است از فلک مأوای بیدل
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 بلند است از فلک مأوای بیدل نباشد هیچ کس را جای بیدل!
2 نمایم توتیای دیده خویش اگر یابم غبار پای بیدل
3 ندیدم از سخنگویان عالم کسی را در جهان همتای بیدل
4 اگر کوه است باشد تور سینا وگر دریا بود دریای بیدل!
5 دل افلاک را سازد مشبک لوای همت والای بیدل!
6 به مژگان می‌توانم کرد بیرون اگر خاری خلد در پای بیدل!
7 نمی‌یابم کنون خالی دلم را زمانی از غم و سودای بیدل
8 قبای اطلس نه چرخ گردون بود کوتاه بر بالای بیدل!
9 به رفعت برتر است از کوه طغرل جناب حضرت میرزای بیدل!
ادامه توضیحات شاعر