شوریده است آب و گل قالبم از نظیری نیشابوری غزل 292

1 شوریده است آب و گل قالبم هنوز دیوانه بیم می برد از مشربم هنوز

2 گه چهره می خراشم و گه جامه می درم سودا نرفته است برون از تبم هنوز

3 صد بار عید آمد و آدینه ها گذشت شنبه برون نمی رود از مکتبم هنوز

4 صبح نشور دم زد و من دم نمی زنم ترسم به سر نیامده باشد شبم هنوز

5 هر صبح در سراغم و هر شام در رهم اندیشه پی نبرده سوی مطلبم هنوز

6 با هرچه احتمال قبولست می کنم تعیین نکرده پیر مغان منصبم هنوز

7 با آن که دعوت دو جهان می کنم چو نوح در خانه بی رواج بود مذهبم هنوز

8 صد ره مسافر همه کس از سفر رسید پیدا نمی شود اثر از یاربم هنوز

9 عشقم به لهو و لعب «نظیری » ز سر نرفت افسانه خنده تلخ کند بر لبم هنوز