گرد فتادگی شده بال همای از اسیر شهرستانی غزل 47

1 گرد فتادگی شده بال همای ما منت نمی کشد ز کسی مدعای ما

2 با چاکهای سینه به محشر نمی رویم تا رنگ و بوی گل نشود خونبهای ما

3 حیرت ندیدگی گل گلزار وحشت است ای غافل از نگاه تغافل نمای ما