1 بازآمد آن ترک ختا کز بیقراران کین کشد یارب مبادا کز خطا خط بر من مسکین کشد

2 دلدادگان از هر طرف برگرد او بربسته صف بگرفته دامانش به کف گه آن کشد گه این کشد

3 گر جان به کف باید نهاد این بندهٔ مسکین نهد ور بار غم باید کشید این خاطر غمگین کشد

4 گر باغبان گل پرورد کز وی زمانی برخورد یا زحمت کانون برد یا محنت تشرین کشد

5 ای بلبل شیرین‌زبان به گر نبندی آشیان درگلشنی کش‌ باغبان‌ صد منت از گلچین کشد

6 خسرو نداند از گدا رندی که در ویرانه‌ای برکف می گلگون نهد در بر بتی شیرین کشد

7 جانا کشد جان بهار اندر شکنج زلف تو زنجی که نالان صعوه‌ای‌از چنگل‌شاهین کشد