1 روی تو دارد ز حسن آنچه پری آن نداشت حسن تو دارد ملک آنکه سلیمان نداشت

2 شو بده انصاف خویش کز همه روحانیان حجرهٔ روح القدس به ز تو مهمان نداشت

3 در همه روی زمین به ز تو دارنده‌ای بزم خلیفه ندید لشکر سلطان نداشت

4 خاک درت را فلک بوسه نیارست زد ز آنکه دو عالم به نقد از پی تاوان نداشت

5 طیره از آنی که دل پای سریر تو را هدیه به جز سر نیافت، تحفه به جز جان نداشت

6 آنچه ز سودای تو در دل خاقانی است نیست به عالم سری کو پی تو آن نداشت