به‌روی‌نسخهٔ‌هستی‌که از بیدل دهلوی غزل 336

1 به‌روی‌نسخهٔ‌هستی‌که نیست جز تب وتاب نوشته‌اند خط عافیت به موج سراب

2 گرآرزو شکنی می‌شود عمارت دل شکست موج بود باعث بنای حباب

3 دلیل غفلت ما نیست غیروحشت عمر صدای آب ندارد به جز فسانهٔ خواب

4 که می‌خورد غم ویرانی عمارت هوش بنای خانهٔ زنجیر ما مباد خراب

5 به‌جز شکستگی‌ام قبلهٔ نیازی نیست سرحباب مرا موج بس بود محراب

6 درین چمن‌که‌گلش پرفشانی رنگست گشودن مژه مفت است جلوه‌ای دریاب

7 ز موج، پرده به روی محیط نتوان بست تو چشم بسته‌ای‌، ای بیخبر کجاست نقاب

8 به حبیب ساخت هوس تا تلاش پیش نرفت کمند موج به چین آرمید و شد گرداب

9 غم ثبات طرب زین بساط نتوان خورد بس است ریگ روان ‌گوهر محیط سراب

10 به فکر مزرع بیدل چرا نپردازی اگر به ابر کرم صرفه‌ای‌ست برق عتاب