تنها نه منم از محمدحسین غروی اصفهانی غزل 31

1 تنها نه منم به کمند هوا من رام رکوب العشق هویٰ

2 از من نه عجب که گنه کارم وصفی الله عصی فغویٰ

3 جز اشک و سرشک من از دل من من حدّث عن قلبی و رویٰ؟

4 رنجور ترا بهبودی نیست اذ لیس لداء الحب دوا

5 شد ملک عراق پر از آشوب ز سرود حجازی و شور و نوا

6 تو روح روان منی جانا نکنی ز چه حاجت بنده روا

7 نه ز گریه مرا چشمی بینا نه ز سوز غمت گوشی شنوا

8 ای شاخ گل تر من رحمی بر مفتقر بی برگ و نوا