شب است و آنچه دلم کرده از ملک‌الشعرا بهار غزل 294

1 شب است و آنچه دلم کرده آرزو اینجاست ز عمر نشمرم آن ساعتی که او اینجاست

2 ز چشم‌ شوخ رقیب ای صنم چه پوشی روی‌؟ بپوش قلب خود از وی که آبرو اینجاست

3 حذر چه می‌کنی از چشم غیر و صحبت خلق ز قلب خویش حذر کن که گفت‌وگو اینجاست

4 نگاهدار دل از آرزوی نامحرم که فر و جاه و جمال زن نگو اینجاست

5 خیال غیر مکن هیچ‌، کان حجاب لطیف که چون درد، نبود قابل رفو، اینجاست

6 شنیده‌ام به زنی گفت مرد بد عملی که نیست شوهر و مطلوب کامجو اینجاست

7 قدم گذار به مشگوی من - که خواهدگفت به شوهر تو که آن سرو مشکمو اینجاست‌؟‌!

8 چو این کلام‌، زن از مرد نابکار شنید به‌قلب‌خوبش‌بزد دست وگفت‌: او اینجاست

9 خدا و عشق و عفافند رهبر زن خوب بهشت شادی و فردوس آرزو اینجاست

10 «‌بهار» پردهٔ مویین حجاب عفت نیست «‌هزار نکتهٔ باریکتر ز مو اینجاست‌»