ضرورتست به توبیخ با کسی گفتن از سعدی قطعه‌ 448

1 سلسلهٔ موی دوست حلقه دام بلاست هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

2 گر بزنندم به تیغ در نظرش بی‌دریغ دیدن او یک نظر صد چو منش خونبهاست

1 گر کسی سرو شنیده‌ست که رفته‌ست این است یا صنوبر که بناگوش و برش سیمین است

2 نه بلندیست به صورت که تو معلوم کنی که بلند از نظر مردم کوته‌بین است

1 شراب از دست خوبان سلسبیلست و گر خود خون میخواران سبیلست

2 نمی‌دانم رطب را چاشنی چیست همی‌بینم که خرما بر نخیلست

1 عشقبازی نه من آخر به جهان آوردم یا گناهیست که اول من مسکین کردم

2 تو که از صورت حال دل ما بی‌خبری غم دل با تو نگویم که ندانی دردم

1 بگذشت و چه گویم که چه بر من بگذشت سیلاب محبتم ز دامن بگذشت

2 دستی به دلم فرو کن ای یار عزیز تا تیر ببینی که ز جوشن بگذشت