شانه ای گل بخم طره طرار از فضولی بغدادی غزل 372

1 شانه ای گل بخم طره طرار منه بستر راحت دلهاست درو خار منه

2 پایمالم مکن ای قامت خم مژگان را خار زیر قدمم از پی آزار منه

3 سر آن زلف مکش بی ادب ای مشاطه دست بی باک چنین در دهن مار منه

4 سیر صحرای بلا شیوه سر بازانست پای تقلید درین وادی خون خوار منه

5 مرسان از بدی کار کدورت بر دل داغ صد دغدغه بر سینه افگار منه

6 ای قضا بر خط رخسار بتان گاه رقم نقطه جز مردمک چشم من زار منه

7 می رسد کار بتدریج فضولی بکمال بهر تقوی قدح از دست بیک بار منه