آن جان من و روان مردم از شاهدی دده غزل 96

1 آن جان من و روان مردم خون کرد روان ز جان مردم

2 چشم سیهش ز عین مستی شد فتنه خاندان مردم

3 ذکر لب لعل شکرینش شیرین شده بر زبان مردم

4 پیوسته خیال خال خطش در دیده خون فشان مردم

5 ای شاهدی ار تو چشم داری در دیده بجو نشان مردم