1 بر چهرۀ خوبت آفرین کرده کسی کس با تو شود ازین جهان دسترسی
2 گر میزنم از آتش عشقت نفسی تا سوخته در جهان نمانند بسی
1 ای گرفته کاغ کاغ از خشم ما همچون کلاغ کوه و بیشه جای کرده چون کلاغ کاغ کاغ
1 همیشه سر زلف آن سیمتن گره بر گره یا شکن بر شکن
2 بپیچد همی چون من از عشق او گره بر بنفشه شکن بر سمن
1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور