این از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 22

1 زلال خضر کزان تشنه ماند اسکندر ببین که گشته روان در کنار بحر خزر

2 هر آنچه جست سکندر درون تاریکی بروشنی شده ما را نصیب خوش بنگر

1 ایا نگار دل آویز ترک شهرآشوب که هم ضیأعیونی و هم حیات قلوب

2 شنیده بودم از بخردان و دانایان که ناگزیر ز خوی بداست صورت خوب

1 همتی ای ناخدا کرم کن و دریاب کشتی ما را که اوفتاده به گرداب

2 نه خبر از ساحل و نه راه به مقصد نه اثر از نور آفتاب وز مهتاب