1 خوش آنکه کشتگان غمش را ندا کنند تا وعده‌های وفا را وفا کنند

2 آندم که دوست گوید ای کشتگان من از لذت خطاب ندانم چها کنند

3 در شور و وجد و رقص درآیند عاشقان از شوق دوست جامه جان را قبا کنند

4 آندم که دوست پرسش بیمار خود کند دردش یکان یکان همه کار دوا کنند

5 سر گر بپای دوست فشانند عاشقان هر دم برای دادن جان جان فدا کنند

6 عشاق اگر الست دگر بشنوند ازو بیخود شوند و تا بقیامت بلی کنند

7 گر فیض محو دوست شود حالت نماز کروبیان قدس باو اقتدا کنند