خوش آن که ره عشق بتی پیماید از وحشی بافقی رباعی 37

1 هرگزم یارب از آن دیدار مهجوری مباد این نگاه دور را از روی او دوری مباد

2 من کجا و رخصت آن بزم دانم جای خویش دیگران هم رخصت ار خواهند دستوری مباد

1 بگذشت دورِ یوسف و دورانِ حُسنِ تو ست هر مصرِ دل که هست به فرمانِ حسنِ تو ست

2 بسیار سر به کنگرهٔ عشق بسته‌اند آنجا که طاق‌بندیِ ایوانِ حسنِ تو ست

1 هنوز عاشقی‌و دلرباییی نشدست هنوز زوری و زور آزماییی نشدست

2 هنوز نیست مشخص که دل چه پیش کسیست هنوز مبحث قید و رهاییی نشدست