ای زیر نقاب مه نموده از خاقانی شروانی غزل 313

1 ای زیر نقاب مه نموده ماه من و عید شهر بوده

2 از مقنعه ماه غبغب تو صد ماه مقنعم نموده

3 باد سر زلفت از سر آغوش دستار سر سران ربوده

4 دردانهٔ عقد عنبرینت خونین صدف از دلم گشوده

5 توسوده به پای غم دلم را من آتش غم به دست سوده

6 از شورش آه من همه شب با دام تو دوش ناغنوده

7 وز نالهٔ زیور تو تا روز من نالهٔ خویش ناشنوده

8 ای طعنه زده به دیگرانم در کاهش جان من فزوده

9 خاقانی اسیر دیگران نیست هم عشقت و گرگ آزموده