گویی تو از جلال الدین محمد مولوی رباعی 1292

1 رحمت صد تو بر آن بلقیس باد که خدایش عقل صد مرده بداد

2 هدهدی نامه بیاورد و نشان از سلیمان چند حرفی با بیان

1 مشورت می‌رفت در ایجاد خلق جانشان در بحر قدرت تا به حلق

2 چون ملایک مانع آن می‌شدند بر ملایک خفیه خنبک می‌زدند

1 هر طعامی کآوریدندی بوی کس سوی لقمان فرستادی ز پی

2 تا که لقمان دست سوی آن برد قاصدا تا خواجه پس‌خوردش خورد

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو