همچو از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 188

1 همچو گویی سجده کن بر رو و سر جانب آن صدر شد با چشم تر

2 جمله خلقان منتظر سر در هوا کش بسوزد یا برآویزد ورا

3 این زمان این احمق یک لخت را آن نماید که زمان بدبخت را

4 همچو پروانه شرر را نور دید احمقانه در فتاد از جان برید

5 لیک شمع عشق چون آن شمع نیست روشن اندر روشن اندر روشنیست

6 او به عکس شمعهای آتشیست می‌نماید آتش و جمله خوشیست