1 گر آه و ناله داری در ملک عشق بابست بدیمن شادمانی چون خانه حبابست

2 چشمت بخون عاشق گر تشنه است سهلست چیزیکه می توان خواست از دوستان شرابست

3 دشمن ز شغل خصمی آسودگی ندارد تا بخت دشمن ماست در آرزوی خوابست

4 چون در سرا نداری، سرمایه تعلق آنشب که آتش افتد، در خانه ماهتابست

5 گر چرخ برنگردد بخت کسی زبون نیست روزم اگر سیاهست تقصیر آفتابست

6 محنت چو گشت عادت، جور فلک چه باشد چون تن به بند دادی زنجیر موج آبست

7 تو پادشاه حسنی مشمار بوسه بر ما زیرا که عیب شاهان دانستن حسابست

8 با بار منت خضر آب بقا سبک نیست آبی که خوشگوارست از چشمه سرابست

9 نادانی تغافل هنگام پرده پوشی نزد کلیم بهتر از علم صد کتابست