ز باده‌ای‌ست به بزم شهود، از بیدل دهلوی غزل 255

1 ز باده‌ای‌ست به بزم شهود، مستی ما که کرد رفع خمار شراب هستی ما

2 بگو به شیخ که ز کفر تا به دین فرق است ز خودپرستی تو تا به می‌پرستی ما

3 زدیم دست به دامان عشق از همه پیش مراد ما شده حاصل ز پیش‌دستی ما

4 به راه دوست چنان مست بادهٔ شوقیم که بیخودند رفیقان ما ز مستی ما

5 به پیش سرو قدی خاک راه شد بیدل بلند همتی ما ببین و پستی ما