خوش عشرتی است با دل دانا از قصاب کاشانی غزل 265

1 خوش عشرتی است با دل دانا گریستن بر کشت خویش در دل شب‌ها گریستن

2 بر حال خود به درگه او پیش‌بینی‌ای است امروز در مصیبت فردا گریستن

3 باید به پای سرو چمن با صد آرزو رفتن به یاد آن قد رعنا گریستن

4 تو سرو جویباری و ما ابر نوبهار از توست جلوه کردن و از ما گریستن

5 در مجلسی که جای کند در کف تو جام خون باید از نشاط چو مینا گریستن

6 قصاب تنگنای قفسر سیر گوشه‌ای است تا کی توان به دامن صحرا گریستن