هر چند بهشت دلنشین است از اسیر شهرستانی غزل 256

1 هر چند بهشت دلنشین است از کوی تو یک گل زمین است

2 چون شکر شکست دل نگویم صد گنج به زیر این نگین است

3 عشق تو بهار یک چمن نیست شوقم به هزار جا رهین است

4 شرمنده منت که باشم چشم تو کرشمه آفرین است

5 از صیقل اشک پاک بینان آیینه آسمان زمین است

6 آمیزش کام با محبت کفر است که در لباس دین است

7 جز هیچ ندارم آرزویی چیزی که اسیر دارم این است