1 عبرت انجمن جایی‌ست مأمنی که من دارم غیر من کجا دارد مسکنی که من دارم

2 در بهار آگاهی ناز خودفروشی نیست رنگ و بو فراموش است ‌گلشنی‌ که من دارم

3 موج گوهرم عمریست آرمیده می‌تازد رنج پا نمی‌خواهد رفتنی‌ که من دارم

4 منت کفن ننگ است بر شهید استغنا غیرت شرر دارد مردنی که من دارم

5 خامشی ز هیچ آهنگ زیر و بم نمی‌چیند نا شنیده تحسینی‌ست‌گفتنی‌که من دارم

6 وضع مشرب مجنون فاش‌تر ز رسواییست در بغل نمی‌گنجد دامنی‌ که من دارم

7 دار و ریسمان اینجا تا به حشر در کار است شمع بزم منصوری‌ست‌گردنی‌که من دارم

8 آه درد نومیدی بر که بایدم خواندن داشت هرکه را دیدم شیونی‌که من دارم

9 پیش ناوک تقدیر جستم از فلک تدبیر گفت دیده‌ای آخر جو شنی که من دارم

10 چرب و نرمی حرفم حیله‌کار افسون نیست خشک می‌دود بر آب روغنی ‌که من دارم

11 حرف عالم اسرار بر ادب حوالت کن دم زدن خس و خار است گلخنی که من دارم

12 غور معنی‌ام دشوار، فهم مطلبم مشکل بیدل از زبان اوست این منی‌که من دارم