مرا دلی ست که هرگز از ابوالحسن فراهانی غزل 21

1 مرا دلی ست که هرگز ندیدم او را شاد دلی سیاه تر از بخت اهل استعداد

2 به خاک تیره هنرها نشانده اند مرا مرا ز دست هنرهای خویشتن فریاد

3 ازین چه سود که قدم کلید وار خمید که بخت هرگز در روی من دری نگشاد