ای روزگار خورده کم روزگار گیر
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
1 ای روزگار خورده کم روزگار گیر بیغوله را ز تیر حوادث حصار گیر
2 یک‌ره که در سرای سپنجی نشسته‌ای اندیشه کن ز راه و شدن را شمار گیر
3 اکنون که کارهای جهان با خصومت است بگریز و از میان خصومت کنار گیر
4 پیشی مجوی بر کس و بیشی طلب مکن در کنج خانه‌ای به قناعت قرار گیر
5 غره مشو به نعمت و دل در جهان مبند از فخر ملک و نعمت او اعتبار گیر
ادامه توضیحات شاعر