محو خودست لیک نه چون من درین از غالب دهلوی غزل 106

1 محو خودست لیک نه چون من درین چه بحث؟ او چون خودی نداشته دشمن درین چه بحث؟

2 افسانه گوست غیر چه مهر افگنی بر او غم برنتابد این همه گفتن درین چه بحث؟

3 جیحون و نیل نیست دل ست از خدا بترس گر نیست خون دیده به دامن درین چه بحث؟

4 بیچاره بین که جان به شکرخنده داده است خویشانش ار روند به شیون درین چه بحث؟

5 بی پرده شو ز غصه و الزام ده مرا گفتم که گل خوش ست به گلشن درین چه بحث؟

6 مژگان به دل ز ذوق نگه می رود فرو بی رشته نیست جنبش سوزن درین چه بحث؟

7 بت را به جلوه دیده و بر جای مانده است گر بحث می کنم به برهمن درین چه بحث؟

8 همسایه ناخوش ست خوشم همنشین خموش گر نامه ام نهاد به روزن درین چه بحث؟

9 بعد از حزین که رحمت حق بر روانش باد ما کرده ایم پرورش فن درین چه بحث؟

10 او جسته جسته غالب و من دسته دسته ام عرفی کسی ست لیک نه چون من درین چه بحث؟