خونشد دل از علایق ناسوت از نیر تبریزی غزل 116

1 خونشد دل از علایق ناسوت کثرتم ساقی بگردش آی بده جام وحدتم

2 آندارویم بده که فلاطون خم نشین آید کمین سبوکش دریای حکمتم

3 در زیر بار سایه کشد قاف تا بقاف گر شهپری بهم زند عنقای همتم

4 منت خدایرا که پس از چند ساله زاهد آخر کشید بر در میخانه قسمتم

5 می ده که داد مژدۀ رحمت مرا سروش روزی کزین سلاله سرشتند طینتم