1 وقت شد سبزه فرش در پیچد ابر خرگه به یکدگر پیچد

2 آفتاب از کمین برآرد سر پنجه ابر باد برپیچد

3 مسند سبزه نخل بگذارد ز افسر غنچه شاخ سر پیچد

4 همه ذرات خاک بت گر را تار زنار بر کمر پیچد

5 حسن و رنگی جهان نموده به وهم سیمیا را بساط درپیچد

6 زاغ گرنه به حد کند پرواز بهمش چرخ بال و پر پیچد

7 اصل بهتر که ترک فرع کند پای در دامن اثر پیچد

8 دیده سیل بهار شد که جهان به هم اوراق خشک و تر پیچد

9 تر و خشکی که کوه و صحرا راست خرده لاله در شرر پیچد

10 زحمت خار و رنج خارا را لاله در پاره جگر پیچد

11 ارغوان را که خون کند سیلان ساعد از نوک نیشتر پیچد

12 بس فریب چمن «نظیری » دید از بهشتش عنان نظر پیچد