نه بس بود که در غزل از امیر معزی نیشابوری قطعه 7

1 اگرچه ناموران را تفاخر از هنرست تفاخر هنر از شهریار نامورست

2 جلال دولت عالی جمال ملت حق که پادشاه جهان است و خسرو بشرست

1 دولت و دین را خدای فر و بها داد مُلک مَلِک را نظام و نور و نوا داد

2 قاعدهٔ نو نهاد کارِ جهان را حق به کف حقور و سزا به سزا داد

1 رای ملک آرای خاتون آفتاب دیگرست بر زمین از آفتاب آسمان روشنترست

2 کرد روشن عالمی از رای ملک آرای خویش آن خداوندی که سلطان جهان را مادرست