سبکروحم بود بار من اندک از غالب دهلوی غزل 235

1 سبکروحم بود بار من اندک چرا نشماری آزار من اندک

2 تنم فرسوده در بند تو بسیار دلت بخشوده بر کار من اندک

3 از این پرسش که بسیارست از تو شد اندوه دل زار من اندک

4 همانا زان حکایتها که دارم شنیدستی ز غمخوار من اندک

5 ز خاصانت گرامی گوهری هست که می داند ز اسرار من اندک

6 سر کوچک دلیهای تو گردم که آسان کرده دشوار من اندک

7 برآیی از نورد موج تشویر نهی گر دل به گفتار من اندک

8 مدان کز دستبرد تست گر هست متاع صبر در بار من اندک

9 وجودم خوان یغما بود غم را تو هم بردی ز بسیار من اندک

10 نگویم تا نباشد نغز غالب چه غم گر هست اشعار من اندک؟