بود ز روی تو روشن به صد دلیل از قدسی مشهدی غزل 42

1 بود ز روی تو روشن به صد دلیل مرا که روز هجر تو باشد شب رحیل مرا

2 ز ناوکت به دلم زخم دیگران به شد پر خدنگ تو شد بال جبرئیل مرا

3 دلیل سوختنم روشن است بی دعوی چو شمع کی رگ گردن بود دلیل مرا؟

4 خوش است هرچه به لعل تو نسبتی دارد لب تو ساخته محتاج سلسبیل مرا

5 خلاف طبع ز معشوق هم خلد در طبع ز مهر شعله فسرد آتش خلیل مرا