1 همیشه بود نعمتت را خورنده چه آزاد و بنده چه خرد و چه رنده
1 نگر به لاله و طبع بهار رنگ پذیر یکی برنگ عقیق و دگر ببوی عبیر
2 چو جعد زلف بتان شاخهای بید و خوید یکی همه زره است و دگر همه زنجیر
1 ایا شنیده هنرهای خسروان بخبر بیا ز خسرو مشرق عیان ببین تو هنر
2 دروغ زیر خبر دان و راست زیر عیان اکر دروغ تو نیکوست راست نیکوتر
1 سده جشن ملوک نامدارست ز افریدون و از جم یادگارست
2 زمین گویی تو امشب کوه طورست کزو نور تجلّی آشکارست