بود مردی چست از عطار نیشابوری الهی نامه 3216

1 بود مردی چست خوش خوش نام او حق تعالی کرده نامش دام او

2 گر کسی در جانش آتش میزدی او نرنجیدی و خوش خوش میزدی

3 خانهٔ بودش فرو افتاد پاک ماند فرزند و زنش در زیر خاک

4 ایستاده بود خوش خوش برکنار وانگهی میگفت خوش خوش اینت کار

5 چون همه چیزی ز پیشان دید او قول خوش خوش گفتن آسان دید او

6 گر چو خوش خوش خوش نبینی هر چه هست خوش خوشی در ناخوشی افتی بشست

7 گر شود همچون زمین پست آسمان تو خوشی خود طلب کن از میان