تا چند بزنجیر خرد بند توان از فیض کاشانی غزل 372

1 تا چند بزنجیر خرد بند توان بود بی بال و پر شور جنون چند توان بود

2 با بی‌خبران بی‌بصران چند توان زیست در زمرهٔ کوران و کران چند توان بود

3 گر چشم تماشای جمال تو نداریم با حسرت دیدار تو خرسند توان بود

4 گر نیست بدان زلف دو تا دست رس ما خود موی توان گشت و در آن بند توان بود

5 با عشق رخت هر چه بخواهی بتوان کرد دیوانه توان ز بست خردمند توان بود

6 ما طایر قدسیم و ز خلوتگه انسیم پا بستهٔ این کهنه قفس چند توان بود

7 حیفست که جز بندگی نفس کند کس چون بر سر ارواح خداوند توان بود

8 گر فیض جنون شامل حال تو شود فیض با عیب سرا پای هنرمند توان بود

9 با موج محیط غمش آرام توان داشت با شورش سوداش خردمند توان بود