شرط بود کفر و دین، هر دو به از قدسی مشهدی غزل 412

1 شرط بود کفر و دین، هر دو به هم داشتن دل به صمد باختن، رو به صنم داشتن

2 گر نبود عشق هم، فرض بود مرد را فال محبت زدن، نیت غم داشتن

3 ظلم بود سینه را، داشت ز افغان جدا حیف بود دیده را، دور زنم داشتن

4 فال رهایی مزن، زانکه نشان بدی‌ست پای کشیدن ز گل، دست ز غم داشتن

5 کیسه تهی خوشترم، ورنه به اشکم رسد هر مژه بر هم زدن، حاصل یم داشتن

6 رند گدا کی کند، ترک کلاه و عصا؟ لازمه خسروی‌ست، چتر و علم داشتن