از نصیحت برفروزد روی از نظیری نیشابوری غزل 495

1 از نصیحت برفروزد روی تو از شکر گردد ترش ابروی تو

2 چند گرم خشم و بی باکی شدن روی تو در آتشست از خوی تو

3 با می ما مشگ تو آمیختند رنگ ما نگرفتی و ما بوی تو

4 تا که پا از خانه بیرون می نهم در بیابان می رمد آهوی تو

5 گریم و خاک رهت شویم به اشک جای خود گم کرده ام در کوی تو

6 گه گهم از رشحه ای سیراب کن آب خوبی نیست کم در جوی تو

7 تحفه ای زان حقه مرهم فرست تا دلم بگشاید از پهلوی تو

8 بهر دفع مرگ حرز جان کنم گر خدنگی یابم از بازوی تو

9 دوستان را پشت بر صحبت مکن روی دل دارد «نظیری » سوی تو