در دل همان محبت پیشینه باقی از وحشی بافقی غزل 47

1 در دل همان محبت پیشینه باقی است آن دوستی که بود در این سینه باقی است

2 باز آ و حسن جلوه ده و عرض ناز کن کان دل که بود صاف چو آیینه باقی است

3 از ما فروتنی‌ست بکش تیغ انتقام بر خاطر شریفت اگر کینه باقی است

4 نقدینه وفاست همان بر عیار خویش قفلی که بود بر در گنجینه باقی است

5 وحشی اگر ز کسوت رندی دلت گرفت زهد و صلاح و خرقهٔ پشمینه باقی است