ما را به سوی خود خم موی تو از وحشی بافقی غزل 189

1 ما را به سوی خود خم موی تو می‌کشد زنجیر کرده بر سر کوی تو می‌کشد

2 ای باغ خوش بخند که خلقی ز هر طرف چون سبزه رخت بر لب جوی تو می‌کشد

3 ای سبزه، بخت سبز تو داری که لاله سان هر سو کسی پیاله بر روی تو می‌کشد

4 ای بوستان شکفته شو اکنون که خلق را دل همچو غنچه باز به سوی تو می‌کشد