آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 595

1 آن را که درون دل عشق و طلبی باشد چون دل نگشاید در آن را سببی باشد

2 رو بر در دل بنشین کان دلبر پنهانی وقت سحری آید یا نیم شبی باشد

3 جانی که جدا گردد جویای خدا گردد او نادره‌ای باشد او بوالعجبی باشد

4 آن دیده کز این ایوان ایوان دگر بیند صاحب نظری باشد شیرین لقبی باشد

5 آن کس که چنین باشد با روح قرین باشد در ساعت جان دادن او را طربی باشد

6 پایش چو به سنگ آید دریش به چنگ آید جانش چو به لب آید با قندلبی باشد

7 چون تاج ملوکاتش در چشم نمی‌آید او بی‌پدر و مادر عالی نسبی باشد

8 خاموش کن و هر جا اسرار مکن پیدا در جمع سبک روحان هم بولهبی باشد