1 نمی‌باشد دل مایوس بی‌کیفیت نازی پری زین بزم دور است‌، ای شکست شیشه آوازی

2 به تسکین دل بیتاب ما عمری‌ست می‌خندد شرر خو لعبتی در خانمانها آتش اندازی

3 به یاد نیستی رفتیم از افسون خود رایی نبود آیینهٔ ما جز غبار شعله پروازی

4 تو خواهی نوبهارش خوان و خواهی فتنهٔ محشر ز مشت خاک ما خواهد دمیدن شوق گلبازی

5 درین عصر از تمیز ماده و نر داغ شد فطرت جهان پر می‌زند در سایهٔ بال غلیوازی

6 خران پر بیحسند از فهم انداز گل اندامان مگر زین انجمن خیزد لگد سرمایهٔ نازی

7 نزاکت بر خموشی بسته است آیین این محفل لب از هم وا مکن تا نگسلانی رشتهٔ سازی

8 درین صحرا ندانم آشیان من کجا باشد غبار بی پر و بالم ستم فرسای پروازی

9 به ناموس محبت پیکرم را کرد خاکستر که دودی پر نیفشاند از چراغ چشم غمازی

10 ز سعی هرزه چون خورشید روز خود سیه کردم بر انجامم مگر خندد چراغ گریه آغازی

11 شبی از گوشهٔ چشم عدم غافل شدم بیدل هنوزم گوش می‌مالد پیام سرمه آوازی