حاشا که کند دل به دگر جا منزل از مولانا رباعی 1094

1 بوی کباب داری تو نیز دل کبابی در تو هر آنچ گم شد در ماش بازیابی

2 زین سر چو زنده باشی تو سرفکنده باشی خود را چو بنده باشی ما را دگر نیابی

1 ای دل صافی دم ثابت قدم جئت لکی تنذر خیر الامم

2 سر ننهی جز به اشارات دل بر ورق عشق ازل چون قلم

1 ای قاعده مستان در همدگر افتادن استیزه گری کردن در شور و شر افتادن

2 عاشق بتر از مست است عاشق هم از آن دست است گویم که چه باشد عشق در کان زر افتادن

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد