از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 155

1 جهد پیغامبر بفتح مکه هم کی بود در حب دنیا متهم

2 آنک او از مخزن هفت آسمان چشم و دل بر بست روز امتحان

1 زاهدی را گفت یاری در عمل کم گری تا چشم را ناید خلل

2 گفت زاهد از دو بیرون نیست حال چشم بیند یا نبیند آن جمال

1 مدتی این مثنوی تاخیر شد مهلتی بایست تا خون شیر شد

2 تا نزاید بخت تو فرزند نو خون نگردد شیر شیرین خوش شنو

1 در هر فلکی مردمکی می‌بینم هر مردمکش را فلکی می‌بینم

2 ای احول اگر یکی دو می‌بینی تو بر عکس تو من دو را یکی می‌بینم

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد