بر گلت از عرق گلاب از ابراهیم شاهدی دده غزل 63

1 بر گلت از عرق گلاب افتاد چون خیال قدت در آب افتاد

2 شد پریشان چو زلف مشکینت ابر بر روی آفتاب افتاد

3 بر خیالت چو خیمه زد دل من رشته جان بر او طناب افتاد

4 سرو شد سرنگون به پابوست چون خیال قدت در آب افتاد

5 دل به جوش آمد از حرارت می رفت و در خیمه حباب افتاد

6 اشک گلگون من ز گرم روی به سر از غایت شتاب افتاد

7 شاهدی را مدام در تو بود چون لبت دید در شراب افتاد