بد نمیآید هلاک دوستان از بابافغانی شیرازی غزل 34

1 بد نمیآید هلاک دوستان خوب مرا ذره یی میل محابا نیست محبوب مرا

2 شرم رویش خلق را منع از تماشا میکند کس ندیدست و نبیند ماه محجوب مرا

3 ذره وارم دل ربود از دست مهر آفتاب عاقبت جایی کشد سررشته مجذوب مرا

4 دست بر تیغش زدم از من بجان رنجید و رفت با وجود آنکه میدانست مطلوب مرا

5 استخوانم طعمه ی زاغ و روغن شد در فراق آن مسیحا گو نظر کن صبر ایوب مرا

6 بیشتر شد از نسیم وصل آشوب دلم بوی پیراهن بلا گردید یعقوب مرا

7 چون فغانی چند حرفی درد دل خواهم نوشت گرچه او پروا نخواهد کرد مکتوب مرا