1 مانع گریه نشد چشم مرا دیدن تو تاب خورشید کجا خشک کند دریا را

2 پرده بر داغ کشم چون روم از شهر برون بر دل لاله چرا تنگ کنم صحرا را

3 کی به سودای دلم سلسله مویی برخاست که سر زلف تو بر هم نزد آن سودا را