از زبانت می رسد هر لحظه از فضولی بغدادی غزل 23

1 از زبانت می رسد هر لحظه آزاری مرا می خلد هر دم بدل زان برگ گل خاری مرا

2 می تواند کرد پنهان از رقیبم ضعف تن گر نسازد فاش هر دم ناله زاری مرا

3 زار مردم در غم تنهایی و ممکن نشد این که بیند زاریم یاری کند یاری مرا

4 در حریم الفتم آزادگان را راه نیست من گرفتارم نباید جز گرفتاری مرا

5 سوختی ای شمع تا در بزم او ره یافتی بنده طور توام آموختی کاری مرا

6 هر کجا افتاده ام افکنده فرشی زیر من نیست در روی زمین جز سایه غمخواری مرا

7 چرخ را با من فضولی هست مهری زین سبب می کند هر دم اسیر ماه رخساری مرا