مرا به ناله شد آن سرو سیم‌تن از قدسی مشهدی غزل 142

1 مرا به ناله شد آن سرو سیم‌تن باعث چنان که بلبل شوریده را چمن باعث

2 تو خواستی ز برم تند بگذری ورنه برای مکث توان کرد صد سخن باعث

3 غزال قدس که دیدی اسیر دانه و دام؟ اگر نمی‌شدی آن سرو سیم‌تن باعث

4 همیشه باعث عشق بتان دل قدسی‌ست چنان که سجده بت راست برهمن باعث